ΑΣΦΥΞΙΑ


Είναι οι ώρες που δεν οδηγούν πουθενά
Τρίζουν αδέσποτες πάνω στον διχασμό της πνοής μου
Και πως με τρομάζει αυτή η γύμνια τους!
Μου ξεφεύγουν οι μέρες γεμίζοντας το τασάκι
Της ζωής μου άπνοια

Είναι οι ώρες που τρελαίνουν το κενό και γυρίζουν πίσω
Να διπλώσουν τις πτυχές της ανίερης σάρκας μου
Δεν έχει νόημα το ψέμα,
Μόνο άχρονες συλλαβές που καλείσαι
να ντύσεις με επευφημίες πανικού

Αφιερωμένο στην συνδημιουργό Πηνελόπη